பெரியாழ்வார் திருமொழி 1 - 2 - 1

பெரியாழ்வார் திருமொழி - முதற்பத்து இரண்டாம் திருமொழி - சீதக்கடல் (கண்ணனது திருமேனியழகைப் பாதாதிகேசாந்தமாக அனுபவித்தல்) வெண்டளையால் வந்த கலித்தாழிசை சீதக்கடல் உள்ளமுதன்ன தேவகி* கோதைக் குழலாள் அசோதைக்குப் போத்தந்த* பேதைக் குழவி பிடித்துச் சுவைத்துண்ணும்* பாதக்கமலங்கள் காணீரே பவளவாயீர்! வந்துகாணீரே.

**குறிப்பு: இப்பாசுரத்தை இருமுறை சேவிக்க வேண்டும்.

பொருள்: கண்ணனின், திருமேனி அழகைப் பாதம் முதல் கேசம் வரை (அடி முதல் முடி வரை)ஒவ்வொன்றின் அழகினையும் பற்றி, முதல் திருமொழியின் இரண்டாம் பத்தில் இந்த இருபத்திஒரு பாடல்களிலும் கூறியுள்ளார் பெரியாழ்வார். சீதக்கடல் உள்ளமுதன்ன தேவகி - திருப்பாற்கடலில் தோன்றிய தேவர்களுக்கு உணவான சாவாமருந்து என்று சொல்லப்படும் அமிழ்தத்தை ஒத்த தேவகி அன்னை ~ தேவகிப் பிராட்டியானவர், திருப்பாற்கடலில் தோன்றிய அமிழ்தத்தினைப் போன்றவர். (சீதக்கடல் - திருப்பாற்கடல்; அன்ன - உவமஉருபு) கோதைக்குழலாள் அசோதைக்குப் போத்தந்த - நறுமணமிகுந்த, செறிவாகத் தொடுக்கப்பட்ட மலர்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட கூந்தலையுடையவளான யசோதை அன்னைக்குப் போத்தந்த ~ அதாவது, தேவகி அன்னை தன் திருவயிற்றில் உதித்த கண்ணபிரானை, கம்சனிடமிருந்து குழந்தையைக் காப்பதற்காக யசோதை அன்னையிடம் அனுப்பிவைத்தார். (கோதை - மலர்மாலை~ கோதை என்னும் சொல் பல பொருள்தரும் ஒரு சொல் - இவ்விடத்து அது மலர் மாலை எனும் பொருளைக் கொண்டு வருகிறது; குழல் - கூந்தல்; போத்தந்த - புறப்படவிடுதல், அனுப்பிவைத்தல், போதல்) பேதைக்குழவி பிடித்துச் சுவைத்துண்ணும் - பேதையான இந்தக்குழந்தை, தானேப் பிடித்துச் சுவைத்து உண்ணுகின்ற (பேதை - ஏதும் அறியாப் பச்சிளங்குழந்தை; குழவி - குழந்தை) பாதக்கமலங்கள் காணீரே பவளவாயீர்! வந்து காணீரே - குழந்தைக்கண்ணன் தன் காலின் விரல்களை எடுத்து வாயில் வைத்து விரும்பிச் சுவைக்கின்ற அந்த அழகிய பாதமலர்களை, வந்து பாருங்கள்! தாமரை இதழ் போன்று மென்மையாகவும் இளஞ்சிவப்பு நிறத்திலும் இருக்கின்ற அழகினைப் பாருங்கள், பவளம் போன்று சிவந்த வாயினையுடையவர்களே வந்து பாருங்கள்.(பாதக்கமலங்கள் - தாமரை மலர்போன்ற பாதங்கள்; பவளவாயீர் - பவளம் போன்ற வாயினை உடையவர்கள்) பதவுரை: திருப்பாற்கடலில் தோன்றிய திருவமுதினை ஒத்த தேவகிப் பிராட்டியாரிடமிருந்து, நறுமணமலர்களை செறிவாய்த் தொடுத்த, மலர்மாலையால் அலங்கரிக்கப்பட்ட கூந்தலையுடைய, யசோதையான என்னிடம் அனுப்பிவைக்கப்பட்ட பேதைப்பிள்ளையான கண்ணன், தன் பாதத்தை வாயினுள் வைத்து சுவைத்து மகிழும், செந்தாமரை மலரினைப் போன்ற அந்த மென்மையான, இளஞ்சிவப்பு வண்ணப் பாதங்களை, பவளம் போன்று சிவந்த வாயினையுடையவர்களே வந்து பாருங்கள்.