பெரியாழ்வார் திருமொழி 1 - 9 - 7

 பெரியாழ்வார் திருமொழி - முதற்பத்து

ஒன்பதாம் திருமொழி - வட்டுநடுவே

(தன் முதுகைக் கட்டிக் கொள்ளும்படி கண்ணனை அழைத்தல்)

வெண்டளையால் வந்த கலித்தாழிசை

பாடல் - 7

 பொத்த வுரலைக் கவிழ்த்துஅதன் மேலேறி *

தித்தித்த பாலும் தடாவினில் வெண்ணெயும் *

மெத்தத் திருவயி றார விழுங்கிய *

அத்தன்வந்து என்னைப் புறம்புல்குவான் ஆழியான் என்னைப் புறம்புல்குவான்.

பதவுரை:

பொத்த வுரலைக் கவிழ்த்துஅதன் மேலேறி * ~ பொத்தை உரலைக் கவிழ்த்து அதன் மேல் ஏறி - 

(பொத்த ~ பொத்தை - Anything large, or bulky; பருமையானது

உரல் - Mortar )

தித்தித்த பாலும் தடாவினில் வெண்ணெயும் * - 

(தித்தித்த ~ தித்தித்தல் - To be sweet, savoury, delicious, pleasing; இனித்தல்

தித்தித்த பால் - இனிமையான பால், சுவைமிகுந்த பால்

தடா ~ மிடா - பானை, மிடா - பெரிய பானை,  Pot

வெண்ணெய் - Butter, தயிரைக் கடைந்த பின் கிடைக்கும் திடப்பொருள் - வெண்ணெய், திரவப்பொருள் - மோர்)

மெத்தத் திருவயி றார விழுங்கிய * - மெத்தத் திருவயிறு ஆர விழுங்கிய - இவ்வடியில் மிகுதி என்னும் பொருள் தரும் மெத்த என்னும் சொல்லும, ஆர என்னும் சொல்லும் வருகிறதை கவனித்தீர்களா?

மெத்த என்னும் சொல்லை, முந்தைய அடியிலுள்ள, பாலையும் வெண்ணெயையும், 

ஆர என்னும் சொல், திருவயிறு ஆர என்று வயிறு நிறைவையும் குறிக்கிறது

(மெத்த -  மிகவும், Much, abundantly, greatly;

திருவயிறு -  உதரம், Belly, stomach, paunch;

ஆர -  மிக, Fully, abundantly;

விழுங்கிய - உண்ட, விழுங்குதல் - கவளீகரித்தல், To devour, consume; to absorb; to exhaust;)

அத்தன்வந்து என்னைப் புறம்புல்குவான் ஆழியான் என்னைப் புறம்புல்குவான். 

(அத்தன் - தலைவன்;

ஆழியான் - திருவாழிச் சக்கரத்தைக் கையில் ஏந்தியவன்)

பொருளுரை:

இப்பாடல் மிகவும் எளிமையான, மிக மிகச் சுவையான ஒரு பாசுரம்! பாலும் வெண்ணெயும் வருவதால் மட்டுமல்ல... :-)

நம் அனைவரின் வீட்டிலும், குழந்தை கண்ணன் மண்டியிட்டு, பானையில் உள்ள வெண்ணெயை உண்பது போல் படம் வைத்திருப்போம். நமக்கு, குழந்தை கண்ணன் வெண்ணெய் உண்பது மட்டும் தெரியும்....

ஆனால், அந்த வெண்ணெய் எடுக்க கண்ணன் பட்ட பாடு... பெரியாழ்வாருக்கு மட்டுமே தெரிந்திருக்கிறது!! 

பருத்த, பெரிய உரலைக் கவிழ்த்து... ஏன் கவிழ்க்க வேண்டும்?.... உரலின் மேல்பாகத்தில்  குழிவான பகுதி இருக்கும்... அதில் தான் தானியத்தை போட்டு இடிப்பர். ஆனால், உரலின் அடிப்பாகம் சமமாக இருக்கும்.  உரலைக் கவிழ்க்காமல், அப்படியே அதன் மேல் ஏறினால், கண்ணனோ சிறு பிள்ளை... அவன் மேலே எக்கும் பொழுது, தன் கால்கள் உரலின் மேல்பாகத்தில் உள்ள குழிக்குள் சென்றால், தன் சமநிலைப் பாதிக்கப்படுமல்லவா.... ஆகையினால்தான், உரலைக் கவிழ்த்துப் போட்டு, தன் கடமையைச் செய்கிறார்! :-)) 

உருட்டி அதை வெண்ணெய் பானை இருக்கும் இடத்திற்கு நகர்த்தி சென்று, அதன் மேலேறி, எக்கித் தாவி, பானைகளில் வைத்திருந்த இனிமையான பாலையும், சுவையான வெண்ணெயையும்... வயிறு முட்ட உண்டாராம்! 

எவ்வளவு பாலையும் வெண்ணெயையும் உண்டார்? - மெத்த ~  நிறைய, நிறைய பாலையும், வெண்ணெயையும் உண்டாராம்...

எந்த அளவுக்கு உண்டார்? திருவயிறு ஆர ~ தன் திருவயிறு முட்ட முட்ட உண்டாராம்....

இப்பாசுரத்தில், யசோதை அன்னைக் கவனிக்காத ஒன்றையும் பெரியாழ்வார் கவனித்திருக்கிறார்... 

பருத்த உரல் எப்படி வெண்ணெய் பானையின் அடியில் வந்தது என்று!

 .... '' பொத்த வுரலைக் கவிழ்த்துஅதன் மேலேறி '' .... 

இதை, யசோதை அன்னை கவனித்திருந்தால், அந்த உரலிலேயே கண்ணனைக் கட்டிப் போட்டிருப்பாரா??!!

பெரிய, பருத்த உரலைக் கவிழ்த்து, அவ்வுரலின் மேல் ஏறி, பானைகளில் வைத்திருந்த இனிமையான பாலையும், வெண்ணெயையும் மிகுதியாகத் தன் திருவயிறு நிறைய, நிறைய  உண்ட தலைவன் வந்து என்னைப் புறம் புல்குவான்! தன் திருக்கைகளில் திருவாழிச்சக்கரத்தை ஏந்திய எம்பிரான் என்னைப் புறம்புல்குவான்!

ஓம் நமோ நாராயணாய! ஓம் நமோ நாராயணாய! ஓம் நமோ நாராயணாய! 

பெரியாழ்வார் திருமொழி 1 - 9 - 6

 பெரியாழ்வார் திருமொழி - முதற்பத்து

ஒன்பதாம் திருமொழி - வட்டுநடுவே

(தன் முதுகைக் கட்டிக் கொள்ளும்படி கண்ணனை அழைத்தல்)

வெண்டளையால் வந்த கலித்தாழிசை

பாடல் - 6

 சத்திர மேந்தித் தனியொரு மாணியாய் *

உத்தர வேதியில் நின்ற ஒருவனை *

கத்திரியர் காணக் காணிமுற்றும்கொண்ட *

பத்திராகாரன் புறம்புல்குவான் பாரளந் தான்என் புறம்புல்குவான்.

பதவுரை: 

சத்திர மேந்தித் தனியொரு மாணியாய் * - பனங்குடையை ஏந்திக் கொண்டு, தனி ஒரு (பிரம்மசரியனாய்) அந்தண சிறுவனாய், 

 (சத்திரம் - Umbrella; குடை;

மாணி - Student; bachelor; பிரமசாரி; Dwarf; குறள்வடிவம்)

உத்தர வேதியில் நின்ற ஒருவனை * - யாகத்தில் இருந்த மாவலிச்சக்கரவர்த்தியை

(உத்தரவேதி - வேள்வி, யாகசாலை; Northern altar made for the sacred fire; யாக அக்கினி இருக்கும் இடம்; 

ஒருவனை - மாவலிச் சக்கரவர்த்தி யை)

 

கத்திரியர் காணக் காணிமுற்றும்கொண்ட * - சக்கரவர்த்தியின் கீழ் உள்ள அனைவரின் கண்முன்னே, மாவலிச்சக்கரவத்தியிடம் கேட்ட காணிக்கை முழுவதையும் ஏற்றுக் கொண்ட 

(கத்திரியர் - சத்திரியர்கள்;

காணி - காணிக்கை - Voluntary offering, present to a guru or other great person; 

காணி - நிலம்(மூவுலகம்) என்றும் பொருள் கொள்வர். காணி என்பதை நிலத்தை அளவிடும் ஒரு அளவீடு என்பதனால் மூவுலகம் என்றும் பொருள் கொள்வர்)

பத்திராகாரன் புறம்புல்குவான் பாரளந் தான்என் புறம்புல்குவான். - பேரழகன் என்னை புறம் புல்குவான்; மூவுலகையும் ஈரடியில் அளந்த எம்பெருமான் என்னை புறம்புல்குவான்

(பத்திராகாரன் - Well-built handsome man; அழகிய வடிவினன்; பத்திரம் -  Beauty, grace; அழகு

பார் - உலகம்

**நினைவு கூர்க: முந்தைய பாசுரத்தில், பத்திரம் என்னும் சொல் 'இலை' என்னும் பொருளில் வந்தது )

பொருளுரை:

பெரிய பனங்குடையை ஏந்திக் கொண்டு அந்தண சிறுவனாய்த் தான் மட்டும் தனியே சென்று, யாகத்திலிருந்த மாவலிச்சக்கரவர்த்தியிடம், அவரது அரசுப் பரிவாரங்கள் மற்றும் படை வீரர்களின் கண் முன்னேயே, தான் கேட்ட யாசகம் அனைத்தையும் முழுவதுமாகப் பெற்றுக் கொண்ட பேரழகன் என்னைப் புறம் புல்குவான்; வையமனைத்தும் அளந்த திரிவிக்கிரவாமனன் என்னைப் புறம்புல்குவான்.

** பின்குறிப்பு:

தனியொரு மாணியாய் - மூவுலகையும் ஆளும் சக்கரவர்த்தியிடம் தனியொருவனாய் சிறுவன் உருவில் செல்கிறார்;

சத்திரியர் காண -  தானத்தை, வஞ்சகமாய், ஒளித்து, யாரும் அறியா வண்ணம் கேட்கவில்லை. ஆள், அம்பு, சேனை என்று சக்கரவர்த்தியின் படை முன்னே வெளிப்படையாக யாசிக்கிறார்,

காணி முற்றும் கொண்ட - தனியொருவனாய் சிறிய வடிவில் சென்ற பொழுதும் முழு காணிக்கையையும் ஏற்றுக் கொள்கிறார். 

ஓம் நமோ நாராயணாய! ஓம் நமோ நாராயணாய! ஓம் நமோ நாராயணாய! 

பெரியாழ்வார் திருமொழி 1 - 9 - 5

 பெரியாழ்வார் திருமொழி - முதற்பத்து

ஒன்பதாம் திருமொழி - வட்டுநடுவே

(தன் முதுகைக் கட்டிக் கொள்ளும்படி கண்ணனை அழைத்தல்)

வெண்டளையால் வந்த கலித்தாழிசை

பாடல் - 5

 வெண்கலப் பத்திரம் கட்டி விளையாடி *

கண்பல செய்த கருந்தழைக் காவின்கீழ் *

பண்பல பாடிப்பல் லாண்டிசைப்ப * பண்டு

மண்பல கொண்டான் புறம்புல்குவான் வாமனன் என்னைப் புறம்புல்குவான்.

(~ செய்த - பெய்த அல்லது பெய்து)

பதவுரை:

வெண்கலப் பத்திரம் கட்டி விளையாடி * - பண்டு வெண்கலப் பத்திரம் கட்டி, விளையாடி 

(பண்டு - Former time, previous time; முற்காலம், 

வெண்கலம் - Bell-metal, bronze, an alloy of copper and tin; செம்பும் வெள்ளீயமும் கலந்து உருக்கி யுண்டாக்கும் கலப்பு உலோகம்; 

பத்திரம் - இலை,)

கண்பல செய்த கருந்தழைக் காவின்கீழ் * - பல கண் செய்த கருந்தழைக் காவின் கீழ் ~ பெரிய பனங்குடையின் கீழ்; இவ்வடி மிகவும் இரசனை மிகுந்த ஒன்று; 

உருவமோ குறுகிய அந்தண சிறுவன், ஆனால் அவர் கையில் உள்ள பனங்குடை எப்படிப்பட்டது எனில் ....

பலக் கண் செய்த - பீலி - The first leaf or shoot of a palmyra; பனங்குருத்து 

கருந்தழை - தழை என்பதனால், அது காய்ந்த பனை மரம் அல்ல, பசுமையானது; 

பல குருத்துகள் விட்ட பனை மரச்சோலையவே குடையாக ஏந்திக் கொண்டு அதன் கீழ்... 

அப்பாடி, நினைத்துப் பார்க்கும் போது எவ்வளவு பிரமிப்பாக உள்ளது; 

.... பசுமையான, பல குருத்துகளை விட்ட, நுனியில் அதன் ஓலைகள் பெரும் சோலைகளாக இருக்க, அதனைக் குடையாக ஏந்திக் கொண்டு அதன் கீழ்  

(கண் பல செய்த கருந்தழைக் கா - பசுமையான பனைமரம்

தழை - Sprout, shoot; தளிர்,  Leaf, foliage; இலை )

பண்பல பாடிப்பல் லாண்டிசைப்ப * பண்டு - பண் பல பாடி, பல்லாண்டு இசைப்ப, ~ 

(பண் - இசை, 

பல்லாண்டு - மங்களாசசனம்,)

மண்பல கொண்டான் புறம்புல்குவான் வாமனன் என்னைப் புறம்புல்குவான். - மூன்று உலகையும் பெற்றவன் புறம் புல்குவான்; வாமனன் என்னைப் புறம் புல்குவான் 

(மண் பல - மூன்று உலகம்)

பொருளுரை:

பெரியாழ்வார் கண்ணபெருமானின், மழலையாய் எவ்வாறு இரசித்திருக்கிறார், அதில் எந்த அளவு இலயித்திருக்கிறார் என்பதற்கு இப்பாடல் மற்றுமொரு சான்று... 

வீட்டில் சிறு பிள்ளைகள், சில சமயம் தந்தையின் சட்டை, செருப்பை அணிந்து கொண்டு தந்தையைப் போல் அதிகாரத் தொனியில் பேசுவர்...  சில சமயம் வீட்டில் உள்ள திருமணமாகாத அத்தைமார்களின் தாவணியைத் தன் ஆடை மேல் பொருத்தமே இல்லாமல் அணிந்து கொள்வர், சில சமயம் அன்னையின் புடவையை தன் மேல் பல்வேறு சுற்றுகள் சுற்றி அணிந்து கொண்டு வெக்கத்தோடு நகைப்பர்.... இப்படி தன் வயதுக்கு மீறிய சேட்டைகளைப் பிள்ளைகள் செய்வது எவ்வளவு அலாதியானதோ... அதை அப்படியே இங்கு எடுத்துக் காட்டுகிறார்.... 

சிறு குழந்தையாய் ஆடை கூட அணியாமல், தன் இடையில் வெறும் அரைஞாண் கயிற்றில் ஒரு இலையை மட்டும் அணிந்து பால்மணம் மாறாத பச்சிளங்குழந்தையாய் விளையாடிக் கொண்டிருந்த கண்ணன், ஏராளமான குருத்துகளைக் கொண்ட, சோலைகள் நுனியில் இருந்து நிழல் தர, பசுமையான பனைமரத்தையே குடையாய் ஏந்திக் கொண்டு... அப்பனங்குடையின் கீழ் நடந்து சென்று ... தேவர்கள், பல்வேறு இன்னிசைக் கருவிகளின் இன்னிசையோடு, பல்லாண்டு பாடி வாழ்த்த .... மாவலிச்சக்கரவர்த்தியிடம் சென்று தன் காலால் அளந்த மூவடி மண்ணே போதும் என்று கூறி, மூவுலகையும் ஈரடியிலே அளந்த பெருமான் என்னைப் புறம் புல்குவான்.... வாமனன் என்னைப் புறம் புல்குவான்.... 

** குறிப்பு:

பீலி என்பது மயில்தோகையையும் குறித்தாலும், ஈற்றடியில் வாமனன் என்று குறிப்பிடுவதன் மூலம் அது நிச்சயம் பனைமரக் குருத்தையே குறிக்கிறது என்று அறியலாம். 

ஓம் நமோ நாராயணாய! ஓம் நமோ நாராயணாய! ஓம் நமோ நாராயணாய! 

பெரியாழ்வார் திருமொழி 1 - 9 - 4

பெரியாழ்வார் திருமொழி - முதற்பத்து

ஒன்பதாம் திருமொழி - வட்டுநடுவே

(தன் முதுகைக் கட்டிக் கொள்ளும்படி கண்ணனை அழைத்தல்)

வெண்டளையால் வந்த கலித்தாழிசை

பாடல் - 4

நாந்தக மேந்திய நம்பி சரணென்று *

தாழ்ந்த தனஞ்சயற் காகி * தரணியில் 

வேந்தர்க ளுட்க விசயன் மணித்திண்தேர் *

ஊர்ந்தவன் என்னைப் புறம்புல்குவான் உம்பர்கோன் என்னைப் புறம்புல்குவான்.

பொருளுரை:

நாந்தக மேந்திய நம்பி சரணென்று * - நாந்தகம் ஏந்திய நம்பி! நீயே சரண்! - என்று (நாந்தகம் ~ நந்தகம் என்பது நீண்டு நாந்தகம் ஆனது; வாள், 

பஞ்சாயுதம்:திருமாலின் ஐந்து ஆயுதங்கள்: வில், வாள், தண்டு, சங்கு, சக்கரம்;

சார்ங்கம் (வில்)~ சாரங்கபாணி,

கட்கம் (நந்தகம், வாள்)~ கட்கபாணி, 

கௌமோதகி (கதை),

 பாஞ்ச சன்யம் (சங்கு),

சுதர்சனம் (சக்கரம்)~ சக்கரபாணி;

நம்பி -  The elite among men, used as a term of respect; ஆணிற் சிறந்தோன்; சரண் - அடைக்கலம், புகலிடம்)

தாழ்ந்த தனஞ்சயற் காகி * தரணியில் - தாழ்ந்த தனஞ்சயனுக்காக, தரணியில் (போர்க்களத்தில்)  (தாழ்ந்த - பணிந்த, தனஞ்சயன் - அர்ச்சுணன், தரணி - புவியில் (குருசேத்திரத்தில்))

வேந்தர்க ளுட்க விசயன் மணித்திண்தேர் * ஊர்ந்தவன் - வேந்தர்கள் உட்க விசயன் மணித்திண் தேர் ஊர்ந்தவன் ~ கௌரவர்கள் தரப்பில் உள்ள மன்னர்கள் அனைவரும் அஞ்சி, மனம் கலக்கமுறும் வண்ணம், விசயனின் மணித்திண் தேர் ஊர்ந்தவன் (வேந்தர்கள் - மன்னர்கள், உட்க -உள்ளழிய; உள்ளம் கலக்கமுற ~ உள்குதல் ~ உட்குதல் - To be disheartened, dispirited; விசயன் - அர்ச்சுணன், மணித் திண் தேர் - மணி போன்ற அழகும், உறுதியும் கொண்ட மிகவும் திண்மையான தேர்)

என்னைப் புறம்புல்குவான் உம்பர்கோன் என்னைப் புறம்புல்குவான். - விசயனின் மணித்திண் தேரை ஓட்டிய பார்த்த சாரதி என்னைப் புறம்புல்குவான்; தேவாதி தேவன் என்னைப் புறம்புல்குவான் (ஊர்ந்தவன் - விசயனின் மணித்திண் தேரைத் திறமாக ஓட்டிய பாரத்தனின் சாரதி; உம்பர் கோன் - தேவாதி தேவன், உம்பர் - மேலுலகம், விண்ணுலகம், தேவலோகம்; கோன் - அரசன், தேவன் )

பொருளுரை:

நாந்தகம் என்னும் வாளினை ஏந்திய நம்பி! நீயே சரண்! - என்று சிரம் தாழ்ந்து, பணிந்து அன்புடன் வேண்டிய தனஞ்செயனுக்காக, குருசேத்திரத்தில் நடைபெற்ற மகாபாரதப் போர்க்களத்தில், எதிர்த் தரப்பில் நின்ற மன்னர்கள் அனைவரும் உள்ளம் கலங்க, விசயனின் மணித் திண்தேர் ஊர்ந்த பார்த்தசாரதி என்னைப் புறம் புல்குவான், தேவர்களின் தேவன் என்னைப் புறம் புல்குவான். 

** பின்குறிப்பு:

நாந்தகம் ஏந்திய நம்பி - திருமாலுக்கு ஐந்து ஆயுதங்கள் இருந்தபோதும், இப்பாசுரத்தில் நாந்தகம் என்று வாளினைக் குறிப்பிட்டுள்ளது, ஆயர்களின் கோன் என்பதை அறிய வைக்கிறார் பெரியாழ்வார்.

தரணி - தரணி என்னும் சொல் புவி என்பது நேரடியான பொருள் என்றாலும், இங்கு தரணி என்னும் சொல், மகாபாரதப் போர் நடைபெற்ற குருசேத்திர போர்க்களத்தையே குறிக்கிறது.

மணித் திண் தேர் - (மணிப் போன்ற திண்மை )மணியை உடைக்க இயலாது, ஆகையால், மணியைப் போல் அழகும், உறுதியும் உடைய திண்மையான தேர்

பெரியாழ்வார் திருமொழி 1 - 9 - 3

 பெரியாழ்வார் திருமொழி - முதற்பத்து

ஒன்பதாம் திருமொழி - வட்டுநடுவே

(தன் முதுகைக் கட்டிக் கொள்ளும்படி கண்ணனை அழைத்தல்)

வெண்டளையால் வந்த கலித்தாழிசை

பாடல் - 3

கத்தக் கதித்துக் கிடந்த பெருஞ்செல்வம் *

ஒத்துப் பொருந்திக்கொண்டு உண்ணாது மண்ணாள்வான் *

கொத்துத் தலைவன் குடிகெடத் தோன்றிய *

அத்தன்வந்து என்னைப் புறம்புல்குவான் ஆயர்க ளேறுஎன் புறம்புல்குவான்.

பொருளுரை:

கத்தக் கதித்துக் கிடந்த பெருஞ்செல்வம்  -  அளவுக்கு அதிகமாக நிறைந்திருந்த பெரும் செல்வம்; , உறவினர்கள், சுற்றத்தவர், சகோதரர்கள், நண்பர்கள், நிலம், பொன், பொருள், அரசு, அரண்மணை என்று எதற்கும் குறை பட முடியாத அளவுக்கு நிறைந்திருந்த பெருஞ்செல்வத்தை (கத்தக் கதித்து - நிறைந்து மிகுந்த; கத்தக்கதித்தல் - நிரம்பமிகுதல்)

ஒத்துப் பொருந்திக்கொண்டு உண்ணாது மண்ணாள்வான் - ஒருவருக்கொருவர் உடன்பட்டு, ஒற்றுமையுடன் இயைந்து ஒழுகி,  அனுபவிக்காமல் தான் மட்டும் அரசாள வேண்டும் என்னும் சுயநல எண்ணம் கொண்ட (ஒத்துப் பொருந்திக் கொண்டு - To act agreeably to the wishes of another, live in harmony; இசைந்தொழுகுதல். {பொருந்துதல் - To agree, consent; உடன்படுதல்.}; உண்ணாது - அனுபவிக்காது)

கொத்துத் தலைவன் குடிகெடத் தோன்றிய - நூறு கௌரவ சகோதரர்களில் மூத்தவனான துரியோதனனின் கூட்டத்திலுள்ள அனைவரையும் (நூறு சகோதரர்கள் மற்றும் அவனுடன் இணைந்து போரிட்ட அனைவரும்) தோற்கடித்து, பேராசையும், சுயநலமும் கொண்ட துரியோதனனை அவன் அரசாங்கத்தோடு அழிக்கத் தோன்றிய (கொத்து - குலை ~ குலம் ~ சுற்றமும் நட்பும்; தலைவன் - முதல்வன்; குடி - அரசு, ஊர்; )

அத்தன்வந்து என்னைப் புறம்புல்குவான் ஆயர்க ளேறுஎன் புறம்புல்குவான். - தலைவன் வந்து என்னை  அணைத்துக் கொள்வான்! ஆயர் குலத்தின் ஆண் இடபம் போன்ற என் அத்தன் என்னைப் புறம்புல்குவான். (அத்தன் - தந்தை, தலைவன், குரு; ஏறு - இடபம், ரிஷபம், காளைமாடு)

பதவுரை:

எல்லா செல்வமும் நிறைந்து, மிகுந்திருந்த போதும், நல்ல மனச்செல்வம் தன்னிடத்து இல்லாத படியால், தன் உறவினர்களான பஞ்ச பாண்டவர்களுடன் ஒற்றுமையுடன் வாழ்ந்து அவற்றை அனுபவிக்காது சுயநல ஆட்சி புரிந்த நூறு கௌரவர்களின் மூத்தவனான துரியோதனனின், சகோதரர்களையும், அவனுடைய சேனைகளையும் தோற்கடித்து அவனது அதர்ம அரசாட்சியை  அடியோடு அழித்துத் தர்மத்தைக் காத்த  தர்மத்தின் தலைவன் என்னைப் புறம்புல்குவான்! ஆயர்கள் ஏறு என்னை வந்து அணைத்துக் கொள்வான்!

பெரியாழ்வார் திருமொழி 1 - 9 - 2

பெரியாழ்வார் திருமொழி - முதற்பத்து

ஒன்பதாம் திருமொழி - வட்டுநடுவே

(தன் முதுகைக் கட்டிக் கொள்ளும்படி கண்ணனை அழைத்தல்)

வெண்டளையால் வந்த கலித்தாழிசை

பாடல் - 2

கிங்கிணி கட்டிக் கிறிகட்டி * கையினில்

கங்கண மிட்டுக் கழுத்தில் தொடர்கட்டி *

தன்கணத் தாலே சதிரா நடந்துவந்து *

என்கண்ணன் என்னைப் புறம்புல்குவான் எம்பிரான் என்னைப் புறம்புல்குவான்.

(~ கிங்கிணி - கிண்கிணி)

பொருளுரை:

கிங்கிணி கட்டிக் கிறிகட்டி * கையினில் - காலில் கிண்கிணி சதங்கை கட்டி, முன்கையினில் பவள வடம் அணிந்து கொண்டு (கிண்கிணி - பாதச் சதங்கை; கிறி - பவள வடம், wristlet;)

கங்கண மிட்டுக் கழுத்தில் தொடர்கட்டி * - பவள வடம் மட்டுமல்லாது, காப்பும் தரித்து, கழுத்தில் பொன் சங்கிலி அணிந்து (கங்கணம் - {தங்கக் காப்பு}காப்பு; தொடர் - சங்கிலித் தொடர், chain)

தன்கணத் தாலே சதிரா நடந்துவந்து * - பொன்னாலும் மணியினாலும் ஆன பல்வேறு திருவாபரணங்களின் கணத்தினாலே, ஆடி ஆடி நடந்து வந்து (கணம் - கூட்டம், collections, )

என்கண்ணன் என்னைப் புறம்புல்குவான் எம்பிரான் என்னைப் புறம்புல்குவான். - என் கண்ணன் என்னைப் புறத்தே அணைத்துக் கொள்வான்; என் தெய்வம் என்னை அணைத்துக் கொள்வான். 

பதவுரை:

என் கண்ண பெருமான், தன் திருப்பாதத்தில் கிண்கிணிச்சதங்கை கட்டிக் கொண்டும், கையில் பவளவடமும், பொன்னாலான காப்பும் (கங்கணம்) அணிந்து கொண்டு, கழுத்தில் பொன்னாலும் மணியாலும் செய்த சங்கிலிகளை அணிந்து கொண்டும்,  அந்த திருவாபரணங்களின் கூட்டத்தில் தானும் ஒரு விலைமதிப்பற்ற மணியான என் முகில்வண்ணன், அணிகலன் ஒரு புறம் ஆட ஆட, தன் திருப்பாதம் ஒரு புறம் ஓட ஓட, கண்கள் என்னைத் தேட தேட, தேனினும் இனிய தன் குரலில் 'அம்மா, அம்மா' என்று பாட பாட, ஓடி வந்து என்னைப் புறம் புல்குவான்! என் தெய்வமான என் பிள்ளைக் கண்ணனும் என்னிடத்து ஓடி வந்து என்னை அணைத்துக் கொள்வான்!