பெரியாழ்வார் திருமொழி 1 - 2 - 8

பெரியாழ்வார் திருமொழி - முதற்பத்து
இரண்டாம் திருமொழி - சீதக்கடல்
பாடல் 8

வந்தமதலைக்குழாத்தை வலிசெய்து*
தந்தக்களிறுபோல் தானே விளையாடும்*
நந்தன் மதலைக்கு நன்றுமழகிய*
உந்திஇருந்தவா காணீரே ஒளியிழையீர்! வந்துகாணீரே.

பொருள்:

வந்த மதலைக் குழாத்தை வலிசெய்து - கண்ணனுடன் விளையாட வந்திருந்த மற்ற ஆயர்கள் வீட்டுக் குழந்தைகளை எல்லாம் ஏதாவது லொள்ளு செய்து அழவைத்து விட்டு; (மதலை - மழலை; குழாம் - குழு, கூட்டம்; வலி - துன்பம்)

தந்தக் களிறு போல் தானே விளையாடும் - தந்தம் கொண்ட யானையைப் போல் தானே தனி வீரனாக நின்று வென்று விளையாடுகின்ற;

பொதுவாக, குட்டி யானைக்குத் தந்தம் இருக்காது, இது இயல்பு. தந்தம் இருந்தால் அது செய்ற சேட்டைல, அது உடலையே கிழித்தாலும் கிழித்துவிடும். ஆனால், இந்த கண்ணன் எப்படிப்பட்டவனாய் இருந்தானென்றால், மழலைப் பட்டாளம் முன் அவன் தந்தங்கொண்ட ஒரு குட்டி யானையைப் போல் இருந்தானாம்.

குழந்தை உள்ளம், பாலுள்ளம், தயிருள்ளம், தூய வெண்மையான உள்ளம் ன்னு சொல்வாய்ங்க. ஆனா அவங்களுக்கு இருக்குற possessiveness, பெரியவங்களுக்குக் கூட இருக்காது; இருக்க வேண்டிய சமயங்கள் ல்ல. ;-))

தன் தாய்மடியில் தன்னைத் தவிர ஆரும் உட்கரப் படாது; தன் தாய் தன்னைத் தவிர யாரும் தூக்கக் கூடாது. தன் வெளாட்டுப் பொருள்களை வைத்துத் தான் மட்டும் தான் வெளாடனும்.... அதுவும் பாருங்க, இந்த பொம்ம நம்ம குழந்தை விளயாடறதாச்சே, இதக் கொடுத்தா அழுவானேன்ன்னு... அது தொடக் கூடத் தொடாது, எங்காவது மூலையிலத் தூக்கிப் போட்டத எடுத்துவெச்சிருந்து கொடுத்தா, அப்பத்தான், அப்படியே பாசம் பொத்துக்கிட்டு வரும் அந்த பொம்மை மேல. உடனே, அப்புறம் என்ன ஒரே கத்தக் களறித்தான் அந்த இடம். ரெண்டும் ஒன்னோட ஒன்னு, அடிதடி வரைக்கும் கூட போயிடும். ;-))

நந்தன் மதலைக்கு நன்று மழகிய - நந்தன் மதலைக்கு நன்றும் அழகிய - மற்ற மழலையரிடத்து, தந்தங்கொண்ட யானைப்பிள்ளைப் போல் இருந்தாலும், தன் தந்தையிடத்து மழலைக் குழந்தையாய் குழைகின்ற கண்ணனுக்கு தடித்தும் இல்லாது, குழியாகியும் இல்லாது, சீர்மையுடன் அமைந்துள்ள அழகான (மதலை - மழலை, குழந்தை)

உந்தி இருந்தவா காணீரே ஒளியிழையீர்! வந்து காணீரே - கொப்பூழ் (தொப்புள்) இருந்த அழகினை வந்து பாருங்கள். மின்னுகின்ற அணிகலன்கள் பூண்டிருப்பவர்களே வந்து, இந்த நந்தன் மைந்தனது, குட்டி யானையினது கொப்பூழ் எத்துனை அழகாய் இருக்கின்றதென்பதைப் பாருங்கள்! (உந்தி - கொப்பூழ், தொப்பூள்; இழை - அணிகலன்)

பதவுரை:

தன்னுடன் விளையாட வந்த மற்ற ஆயர்க் குழந்தைகள் மத்தியில், தந்தம் கொண்ட யானைப் பிள்ளையைப் போல், அவர்களுக்கு ஏதாவது துன்பம் செய்துவிட்டு, தான் மட்டும் தனியே வென்று விளையாடும், நந்தகோபருடைய மழலைச் செல்வமான இந்த மைவண்ணக் கண்ணனுக்கு, எத்துனை சீரான அழகிய கொப்பூழ் இருக்கின்றதென்பதை, பொலிவுமிகுந்து ஒளிவீசும் பொன் அணிகலன் அணிந்துள்ள பெண்களே இங்கே வந்து பாருங்கள். அவன் கொப்பூழின் சீர்மையையும், அழகையும் வந்து பாருங்கள்.