பெரியாழ்வார் திருமொழி 1 - 2 - 13

பெரியாழ்வார் திருமொழி - முதற்பத்து
இரண்டாம் திருமொழி - சீதக்கடல்

பாடல் 13

வண்டமர் பூங்குழல் ஆய்ச்சிமகனாகக்
கொண்டு* வளர்க்கின்ற கோவலக்குட்டற்கு*
அண்டமும் நாடும் அடங்கவிழுங்கிய*
கண்டம் இருந்தவாகாணீரே காரிகையீர்! வந்துகாணீரே.

பொருள்:

வண்டமர் பூங்குழல் ஆய்ச்சிமகனாகக் கொண்டு - செடியிலேயே மலர்ந்த, செறிந்த தேனுடைய மலர்களை, மலர்ந்தவுடன் பறித்து, நெருக்கமாய்த் தொடுத்து, அவற்றை சூடினமையால், மலரின் தேனைச் சுவைப்பதற்காக யசோதையின் கூந்தலில் வண்டுகள் வந்தமரக்கூடியக் கூந்தலையுடைய ஆய்ச்சியான யசோதை அன்னை, 'தன் மகன்' என்று எண்ணிக் கொண்டு

வளர்க்கின்ற கோவலக் குட்டற்கு - தன் மகன் என்ற நினைப்புடனேயே, யசோதை அன்னையால் வளர்க்கப்படுகின்ற இந்த சிறுபிள்ளையான கண்ணபிரானுக்கு (கோவலன் - கண்ணபிரான்; குட்டன் - சிறுபிள்ளை)

அண்டமும் நாடும் அடங்க விழுங்கிய - கண்ணனும், யசோதை அன்னையும் இருந்த ஆயர்பாடி உட்பட, இந்த உலகத்திலிருந்த அனைத்தும், அண்டசராசரம் முழுவதும் அவன் வாய்க்குள்ளேயே அடங்கிவிடுமாறு விழுங்கிய (அண்டம் - உலகம்)

கண்டம் இருந்தவா காணீரே காரிகையீர்! வந்து காணீரே - உலகம் அனைத்தையும், தன் வாய்க்குள் விழுங்கிவிட்ட இந்த சிறுபிள்ளையினுடைய தொண்டை அமைந்திருக்கின்ற அழகினை வந்து பாருங்கள். வனப்பாய் அலங்கரித்துக் கொண்டுள்ள அழகிய பெண்களே இந்த பிள்ளையின் தொண்டை எத்துனை அழகாய் இருக்கின்றதென்பதை வந்துபாருங்கள். (கண்டம் - தொண்டை; காரிகை - பெண், காரிகையீர் - பெண்கள்)

பதவுரை:

தேன்நிறைந்த மலர்களைத் தொடுத்தணிந்த கூந்தலில் உள்ளத் தேனினைப் பருகவதற்கு தேனீக்கள் வந்து அமரக்கூடிய அழகிய, மணம்நிறைந்த கூந்தலையுடையவளான யசோதை அன்னையால் 'தன் மகன்' என்ற எண்ணத்துடன் வளர்க்கப்படுகின்ற சிறுபிள்ளையான கண்ணபிரானுடைய வாய்க்குள் அடங்கிவிடுமாறு அண்டசராசரம் அனைத்தையும் விழுங்கியிருக்கின்ற சிறுதொண்டை எத்துனை அழகாய் இருக்கின்றதென்பதை வந்து பாருங்கள். வனப்பாய் அலங்காரம் செய்துகொண்டுள்ள அழகிய பெண்களை இந்த சிறுபிள்ளையின் சிறுதொண்டையின் அழகினை வந்து பாருங்கள்.